Tegenstellingen

Trollenveldje

Trollenveldje 
Hoopjes groen tussen het wit
Tegenstelling verenigd
Donker met het licht

Trollenveldje
Vriendelijk én Bedrijgend
Wat kom jij hier doen !?
Berkenblaadjes ritselen
Welkom lieve kind

Raak en herkenbaar
Nu actueel in mijn leven
Verdrietig én Blij
Een vriendin die opeens weg gaat
Blij dat zij een plek heeft gevonden
Om haar droom te leven
Tevens verdrietig
Om het gemis
Dankbaar dat hier te mogen ervaren
Te doorvoelen met hart en ziel
Het mag er allemaal wezen
En kan ik gewoon ZIJN

Dankbaar

Dank U

Dank

U

❤️

💞

Heide

Genieten 

De zomer van 2018 was prachtig 
Eindeloos veel dagen warm en droog weer 
En het bleef maar droog 
Ieder jaar bezoek ik de Heide
Ik vind het zo'n mooi plantje 
De sfeer bij een groot stuk heide
Het raakt me altijd weer diep
Nu had ik al wat horror verhalen gehoord
De heide was verdort en verdroogd
Ik vond een stukje op de Drunense Duinen
Ik werd stil
Liet me raken
En genoot

Kun je van mij genieten

Met al mijn imperfecties
Met mijn dode hout
En mijn verdorde bloemen

Kun je van mij genieten
Als ik minder uitbundig ben

Kun je van mij genieten
Als ik slechts een paar
Kwetsbare paarse bloempjes toon

Kun je van mij genieten
Als ik heel zachtjes zing


Ja ik kan van je genieten
Kan je voelen in mijn hart
Doet mij denken aan mijn eigen
Worsteling en strijd

Ja ik kan van je genieten
Ik hoor je prachtige lied
Al klinkt het maar heel zachtjes
..... Ik geniet 

Dankbaar

Dank U

Dank

U

❤️

💞

Ranatuin

In Dreischor naast Tuincentrum het Groene Kikkertje  is een klein paradijsje te vinden .

Ieder jaar minstens één keer wil ik daar naar toe. 

Het is een bijzondere, magische, voedende plek vol natuur wezens. Steeds weer word ik verrast.

Deze keer werd ik bij aankomst al enthousiast begroet door een witte kat. Ik kreeg kopjes en ze wilde knuffels er voor terug . Ze liep met me mee de tuin in. Op subtiele kat manier herinnerde ze me eraan dat ik hier naar toe was gekomen om te ervaren Dat ik daarvoor echt even stil moest worden en m'n tempo mocht vertragen. Ik was samen met een vriendin en van te voren hadden we geluncht in Zierikzee. Druk gepraat in de auto naar Dreischor ...... Dan mag ik inderdaad even moeite doen om stil te worden, dat gaat dan niet helemaal vanzelf. Ik bedankte de kat voor haar boodschap en ze liet ons alleen 

Nou ja, alleen ?

Het bruist in de tuin van energie wezens 

Ik had een intirin ontmoeting met een stekelig baardmannetje. 

Ik kreeg een gedichtje van um :

Stekels en Haren

Blikken en Blaren

Blozen en Bloem

Ik geef je een Zoen

Een warmte, liefde en een intens gevoel van vreugde tintelde door mijn lichaam en wezen.

Dankbaar !

De hele middag verbleven we in de tuin. Op iedere mooie plek staat wel een bankje of een luie stoel. Ook ver bleven we enige tijd in de grot 

Bijzonder krachtige energie daar 

Het koste me enige moeite me daarvan los te maken en weer goed met m'n pootjes in de Zeeuwse klei te komen.

Ik kom zeker weer terug!

En nu ze het hele jaar door zijn geopend is dat nog makkelijker 

Dankbaar

Dank U

Dank

U

❤️

💞

Muurbloempje

Op een mooie dag 

(Eigenlijk zijn alle dagen mooi 😍)

In Brouwershaven 

Ik zie de oude huisjes

De prachtige stenen waarmee ze werden gebouwd

Op de overgang tussen straat en huis groeien plantjes en bloempjes en kruiden 

Ik geniet 😊

Heerlijk 

Hier maak ik een hele foto serie van 

Één spreekt me in het bijzonder aan 

Het werd een Bomen met het Bos serie 

Foto / tekening / tekst

Op de foto zie ik een dirigent

Op de tekening het hele orkest

Symfonie van het leven 

Luister en wees stil

Adem en wees vrij

Sta en je bent sterk 

Lach en wees blij 

Dank u

Dank u

Dank

U

❤️

💞

Stronkje

Op een mooie zondagmiddag🌞

Het was druk in het bos 

Vanaf het laantje met mij Douglas vrienden was ik een beetje gaan zwerven. Zo stond ik opeens in een magische dalletje 😁

Het begon al dat er een soort van poort aan het begin is. De doorgang naar de wereld van de natuur wezens 

Ik stopte bij een stronkje met een lieveheersbeestje

Maakte een paar foto's

En luisterde .......

Er kwamen twee puberjongens langs, één met dikke camera op z'n buik. Ik had de moed ze mijn zojuist gemaakte foto's van het stronkje te laten zien en ze gingen beiden door de knieën om het van dichtbij te bekijken. 

De jongens lopen weer door en het lieveheersbeestje is weg.

De rust is nog niet terug, het is ook zondag en super mooi weer. Bovendien lijken pubers wel vaker een vrij luidruchtig ras.

Ik richt mijn aandacht weer op het stronkje en luister .....

Soms gaan lawaai en stilte samen

Soms zijn ze één in plaats van twee

Soms gaat leven samen met dood

Soms ook zijn ze twee

Soms gaat buik samen met voeten

Soms is het meer hoofd

Soms is je hart erbij betrokken

Soms juist helemaal niet

Waar dat van afhangt ?

Van jezelf !

Hoe je het bekijkt

Ik loop terug naar de poort en luister opnieuw
Verander van gezichtspunt
Even stoppen om te kijken

Soms moet je even zoeken

Soms is het niet zo duidelijk allemaal

Geef jezelf dan even tijd

Tijd om te zoeken 

en te vinden

die doorgang 

naar je Hart 💝

Één is wie je bent

Als alles samenkomt

Ja, Soms ...

Dank u

Dank u

Dank

U

❤️

💞

Pasen

Hoe de Vrolijke Den een Boze Heks werd.

De afgelopen week, de Stille week, kwamen diverse lijntjes bij elkaar.
Nu ik weer voorzichtig begonnen ben met "Bomen met het Bos" besef ik deze dagen de overeenkomst met mijn eigen leven. Mijn eigen lijdensweg.
Ik was diep geraakt en onder de indruk van het boek Gesprekken met Müller van Verena Staël von Holstein waarin zij oa verteld over de betekenis van Pasen voor de natuurwezens.
Dat laat ik deze week diep tot me door dringen.
Dan kom ik tot de conclusie dat mijn verhaal verteld moet worden, en wel NU.
Hoe toepasselijk om dit te delen met Pasen.

Dus laat ik bij het begin beginnen :
Dat was in 2009 ... toen ik geroepen werd door een boom.
Geroepen om naar het bos te komen en mij op een andere manier te verbinden met het bos. Dit is een verhaal op zich en staat al uitgeschreven op dit blog.

2011

Vanuit deze verbinding ontstond een vriendschap van dienstbaarheid waarin ik intuïtief de impulsen volgde welke ik verstond vanuit deze verbinding / de communicatie met de bomen en het gebiedje.
Vaak  leek het op spelen ! Een dansje op de ene plek, een lied op de andere.
Soms ook leek het of ik gevraagd werd door het gebied te lopen. Dan verbond ik mijn hart met mijn voeten. In het landschap zag ik lijnen van licht welke ik volgde. Het leek wel Shiatsu ! Dit heb ik ook al uitgeschreven op dit blog zie landschapshiatsu.
Het ging allemaal zo vanzelf en natuurlijk ! Het kwam gewoon in me op ...en ik volgde .... ik kwam altijd blij thuis
Toch was ik ook onzeker :
Wat gebeurde er dan ?
Wie of wat volgde ik ?
Deed ik het wel goed ?

Natuurlijk kwamen de juiste mensen mijn pad ! Twee bevriende therapeuten welke ik mijn avonturen en mijn twijfels vertelde kwamen mij helpen.
Echter toen veranderde alles !
In het bos voelde zij waar zwaarte hing, waar onze "hulp" nodig was.
Ik ging hier helemaal onderuit ! Deze energieën kon ik niet buiten me houden. De zwaarte en zwart drongen diep in mij door. 
In mijn onzekerheid twijfelde ik niet aan deze verandering. 
Zo kwamen we bij één van mijn boomvrienden welke ik "Vrolijke Den" had genoemd. Hier waren blijkbaar ook nog andere krachten aanwezig ! Onder het laagje vrolijk zat een Boze Heks. Zij benoemde het trauma en de plakkende zwaarte. Ik voelde nu ook dat het er was. Ik werd er door gegrepen, in mee gesleurd .... dieper .... en dieper ..... Tot in de diepste diepte van mijn eigen waanzin.

Zo veranderde mijn geliefde bos in een hel. Ik kon er niet meer lopen zonder negatieve zware energien op te doen. Ik kon überhaupt bijna nergens meer komen. Overal waar rommel lag voelde ik me geroepen het op te ruimen. Dat is op zich niet zo erg / positief zelfs , maar het feit dat ik mij daar schuldig bij voelde wel. Ik schaamde me dat ik mens was, dat soortgenoten van mij hun zooi zomaar neergooien. Die schaamte was giftig ! 
Op veel plekken plakken aardgebonden geesten. Slachtoffers van de oorlog of zielen die om welke reden dan ook niet gelijk door wilden naar het licht. Deze energieën zag en voelde ik ook .... allemaal en overal . Het leek of ze met z'n allen op me sprongen en dat ik ze moest helpen.
In deze toestand bleek ik ook erg aantrekkelijk voor teken. Een zware antibiotakuur tegen lyme werd de beroemde druppel. Ik kon niet meer op mijn benen staan. Volledig maar dan ook echt helemaal leeg. Ik gaf het dan ook bijna op. Wist me geen raad.
Deze diepe duisternis moest ik doorheen, door voelen, door leven.
Deze periode duurde gelukkig niet zo heel lang, al snel zag ik weer lichtpuntjes. 
Maar het herstel, vooral het herstellen van vertrouwen, is een lange weg.

Aardsengel Michaël bleek een waardevolle krachtige helper. Hij weet wel raad met duisternis. Met zijn lichtend zwaard was hij mijn redder.
Langzaam maar zeker werd het weer licht. Stukje bij beetje bewust van wat er was gebeurd en hoe het gekomen was. Stapje voor stapje vertrouwen. Er groeide een "ik hou van mij". Gebrek hieraan was kort samengevat wel de hoofdoorzaak van alle problemen.

Hierbij wil ik ook nog op een rijtje zetten wie en wat mij verder op mijn pad hebben geholpen.
Dat is Matt Kahn. Zijn YouTube boodschappen gaven mij oa helderheid hoe ik kon omgaan met zwerfafval. Gewoon zonder oordeel opruimen. Eventueel neutraliseren met een gebedje als mogen de mensheid worden gezegend met liefde en respect voor hun omgeving.
Op Facebook vond ik Alexandra en haar pagina Padmapani met foto's van natuurwezens. Dit maakte een heimwee in mij wakker !
Ik hoorde het bos weer roepen, zag weer gezichtjes in de bomen en werd weer nieuwsgierig. Ik kwam weer blij thuis van mijn bezoekjes aan het bos !
Het laatste zetje werd de cursus welke ik aangeboden kreeg van Padmapani contact maken met de natuurwezens.
Hallo Natuurwezens .... Hier BEN ik !!!

In contact met natuurwezens kreeg ik weer sterk het gevoel dat ze me iets willen vertellen. Herkenbaar, ik was jaren terug niet voor niets het blog Bomen met het Bos begonnen. Deze stap was echter nog wel wat groot.
Om ook hier nog wat zelfvertrouwen in op te bouwen heb ik een cursus channeling bij Pamela Kribbe gevolgd.
Yes ! De verhalen komen weer ! En wat wordt ik blij van dat Bomen !
Bomen met het Bos !!!!

Nu mijn blog weer nieuw leven in blazen.
Maar gewoon de draad weer oppakken, net doen alsof er niets is gebeurd ?
Nee dat kan niet !
Dit verhaal wilde ook gedeeld worden
Dit is belangrijk voor mij om het goed af te ronden.
Het is belangrijk om het nog een keer te doorgronden en is het toeval dat ik precies nu zover ben ?
Nee, dit is gewoon mijn Paas verhaal, mijn weg.

 

Ik heb er veel van geleerd, wat een heftige les was dit ! Het belangrijkste is denk ik aanwezig ZIJN in mijn lichaam. Eigenlijk gewoon altijd en overal. In contact met de natuur wezens is het een voorwaarde om ze te kunnen verstaan, een bewuste alertheid tezamen met liefde volle aandacht zowel naar binnen als naar buiten gericht.
Moeder Aarde en haar wezens hebben onze liefde en aandacht nodig. Daar groeien ze van, worden ze blij van.
Liefde, Aandacht en Blij

Wandeling

Ga je mee, Bomen met Bos ????

Ik verzeker je dat het een bijzondere ervaring zal worden ! 

De bomen en natuur wezens in de Drunense Duinen blijken bijzonder bedreven in het geven van inzicht in je huidige situatie. Feilloos leggen ze hun groene vinger op de zere plek. Dit in combinatie met zeer persoonlijke boodschappen en het ervaren van troost is enorm helend. Je hoeft geen bijzonder gave te hebben om dit te kunnen ervaren. Bereidheid om open en eerlijk uit te wisselen is voldoende.

De mens heeft een zeer intense wederzijdse uitwisseling met bomen. We kunnen elkaar voeden ! De wederkerigheid van zuurstof ( O2) en koolstofdioxide (CO2) is bij iedereen waarschijnlijk wel bekent. Wij hebben O2 nodig om te kunnen leven. Bij onze ademhaling verbruiken we de O2  en hebben als afval product CO2. Dit CO2 is echter voedsel voor de boom. Deze heeft voor zijn fotosynthese CO2 nodig en daarbij komt als "afval" product weer O2 vrij. Mooi Hé !!!

Op vergelijkbare wijze kunnen bomen

en mensen elkaar energetisch voeden. Ons rugtasje, onze ballast van emoties en zielenpijn kunnen we delen met de boom. Zij aanvaarden dit als voedsel en wij krijgen er onvoorwaardelijke liefde voor terug ! Ieder boom heeft zo zijn eigen smaak. Smaak voor wat betreft welke emotie, pijn, gedachte knoop hij wil consumeren. Aan het begin van de wandeling vraag ik aan je of je aan iets speciaals wil werken of dat het bos mag kiezen wat ze van je willen. Ik vraag je ook of ik mag meekijken. Na twee keer ja, gaan we intuïtief lopen. Echt iedereen die is mee geweest kon inderdaad voelen welke kant op en waar te stoppen. Het verhaal ontvouwt zich als vanzelf. De heling kan zeer diep gaan ! Je blijft echter altijd zelf de baas. Het gaat zo diep als je zelf wil, kan en goed voor jouw voelt.

Augustus 2016 : 
Ik ben gestopt met vierrond als " bedrijfje"  
Deze wandeling wordt dus niet meer echt aangeboden Voel je echter een roep van je ziel dat dit een ervaring is voor jouw mag je me benaderen en prikken we een datum 
Ik vind de verhalen zomooi dat ik niet alles wil verwijderen dus voor de duidelijkheid deze extra alinia

Bij voorkeur maken we deze wandeling samen. Eén op één.

Uitzondering kan bij mensen die elkaar goed kennen en vertrouwen.

Klein groepje is dan mogelijk met voorbehoud, geen garantie dat iedereen aan de beurt komt. Ik weet nooit van te voren of en wat er gaat gebeuren. 

Een vriendin die mee ging bomen 
verwoorde het zo :

 Ik ontdekte vandaag dat ik wijsheid in me heb

Dat ik al veel weet, maar dit nog niet werkelijk durf te voelen.

Dat een steen behulpzaam kan zijn bij het maken van een keuze.

Dat grenzen stellen en liefde durven voelen mijn hoofdthema`s zijn.

Dat mijn lichaam vaak beter weet wat ik voel dan mijn hoofd

Dat kracht in zachtheid hetgeen is waar ik naar streef

Else had een goede vraagstelling vond ik. Een juist evenwicht tussen aanmoedigen en terugtrekken. Uiteindelijk ontdekte (voelde) ik het allemaal zelf.

 voor het hele verslag zie  :   zelf-heling