Tuin in Zeeland

Tijdens een workshop van Pa Dave ontmoette ik Dorothée de Wilde, met wie ik contact hielt.
Zij heeft ook geholpen met het bouwen van de spiraal in de Duinen.
Na haar verhuizing ontving ik een mail van haar met de volgende vraag :

Ik zou het leuk vinden als je eens een keer naar hier komt om mee te voelen hoe het met de energie van 'ons bos, is en wat er nodig is. Zullen we eind maart eens een afspraak maken?

De afspraak werd gemaakt en ik reisde af naar Zeeland.

Ik vond het heel spannend want de Bomen in de Duinen die ken ik, en zij kennen mij, communicatie ontstaat doorgaans vrij snel en helder. Maar deze bomen zijn onbekend ! 
We begonnen in een willekeurige hoek van de tuin, bij de blokhut. Deze hut gaat dienst doen als plek voor retraite. De heerst een heerlijke rust, waar vogels de stilte fluiten. Het perkje naast het hutje vraagt om wat creatiefs, iets maf, raar en vooral vrolijk !  

Op meerdere plekken maar vooral dicht bij de ingang van de tuin staan liguster struiken die dusdanig in elkaar verward zijn vergroeid, dat ze elkaar  verstikken. De energie daar blokkeert de doorstroming naar het huis. De knoop van de struiken geeft ook in mijn lichaam een knoop gevoel. een knoop in mijn buik, knoop in mijn hooft en als ik de impuls volg dan krimp in elkaar. Echt heel naar !

De andere kant van de tuin is een echt bos(je). we lopen er rustig daarheen.
Aan de uiterste hoek staat een vlier die mijn aandacht vraagt. Ik ga er naar toe en begrijp dat het niet over deze struik gaat, maar om de vlier die op de andere hoek van het bos staat. Even is er wat verwarring. Dorothée was al op zoek gegaan naar vlier in haar bos en was tot de conclusie gekomen dat er maar één vlier is. We lopen naar die andere hoek van het bos om te kijken wat er aan de hand is. Daar vinden we overwoekerd door een vreemd gesnoeide boom een VLIER !!! Die heeft duidelijk wat licht, lucht en ruimte nodig.
In het midden is een vierkant gemaakt met een laag hekje er om heen. In het midden staat een boom. Dorothée heeft er een werkplekje van gemaakt met verpoot tafeltje en wat potten. Het voelt er zwaar en donker. Met water, zang en belletjes reinigen we de energie.
Het boomgaardje in de achtertuin voelt een beetje "leeg" als een zwangere buik zonder baby. Of de Vrucht niet wordt gewaardeerd. Dorothée spreekt haar liefde uit voor appel en peren boom. Dan voelt het of een grote lieve glimlach de hele tuin verlicht !


Aan het einde van de middag keek ik tevreden terug. ik vond dat het verrassend goed was gegaan, de plek gaf duidelijk aan waar energie blokkeerde, welke struik belangrijk is voor het geheel en graag wat meer ruimte kreeg. Ik vond het heerlijk was om zo samen door haar bos te struinen !


Dorothée :  we hebben meteen de in elkaar verstrengelde ligusters weggehaald en samen met de acties die wij al hadden uitgevoerd (reinigen omheinde vierkant) is onze plek op een voor ons goed voelbaar zuiverder en hoger energetisch niveau gekomen. Ik heb mooie groene halfedelstenen gekocht om bloemen te maken op de plek waar ik eerst een energiecirkel had gedacht. De eerste stenen liggen er al en ik voel dat ook deze aandacht de plek goed doet. Dank voor jouw aanzet hiertoe!

Ook heeft ze een verslagje geschreven over mijn werking op haar terrein: 

Lieve Else, wat mij raakte, de dag dat je bij ons was, is dat jij, als je je eenmaal op je gemak voelt, helemaal natuurlijk in verbinding gaat met de natuur op het terrein. Dat doe je op een geheel eigen manier. Ik weet niet of je veel opleidingen hiervoor gedaan hebt, maar ik heb de indruk dat dat niet het geval is. Dat komt op mij des te sterker over. Alles wat je doet komt heel natuurlijk in je boven en heeft zich ontwikkeld tot een heel eigen wijze van werken. Dus niet anderen nabootsen, maar heel goed voelen wat er gedaan wil worden door jou. Juist omdat je met enige verbazing dit vermogen in je zelf hebt omarmd en ook een exacte achtergrond hebt, en dus de worsteling kent tussen gevoel en verstand, komt er een mooie heel geloofwaardige en integere werking uit jou voort.


De rode draad in jouw leven lijkt  het thema 'zenden-ontvangen'. Het leuke daarvan vind ik dat je dit eerst op een hele verstandelijke en materiële manier in de wereld hebt gezet ( jouw opleiding op de zeevaartschool en jouw baan als traceerder van zendstations). Eigenlijk was je toen al jouw unieke gave op het spoor, maar was je nog niet in staat om daar de passende vorm bij de vinden in deze toch ook heel materieel en verstandelijk ingestelde en georganiseerde wereld.


Nu ben je bezig met je gave in de natuur rondom dit thema 'zenden-ontvangen'. Je stemt je af op de golflengtes van alle onderdelen van de natuur: dan weer zendt je energie (in wat voor vorm dan ook) uit en weet je dat de natuur die energie ontvangt, dan weer ontvang je signalen van de natuur, weet deze ook nog 'te decoderen' en reageert daarop. Kortom je weet je goed af te stemmen op de juiste golflengte van plant, boom of plek……..Volgens mij ben je helemaal bezig met waarvoor je bedoeld bent.


Wat mij opviel is dat je meer dan een innerlijk oog/oor hebt voor plekken waar de natuur 'verward en bekneld' is geraakt of elkaar bijna 'verwurgd'. Het woord 'verdrukking' komt ook in mij op. Je gevoeligheid hiervoor maakt dat je je denk ik altijd vooral hierop zal richten. Misschien heb je zelf in je eigen leven ook met deze aspecten te maken gehad en dat scherpt dan over het algemeen je antenne voor dit soort zaken. Vaak ontstaat hieruit een soort meesterschap op dit gebied. Jij kent dan als geen ander de emoties en gevoelens rondom deze aspecten. (Ik weet niet of verwarring/beknelling door de omgeving voor jou een levensitem was/is, dus of het is onzin, of het is de moeite waard om hier eens over te reflecteren).


Ik zag ook hoe ontspannen, authentiek en humorvol je wordt als je je helemaal overgeeft aan jouw gave. Kortom : wees die gave en ontwikkel hem verder helemaal op eigen wijze.


Dank dat ik getuige mocht zijn, Dorothée

meer informatie :  http://www.dorotheedewilde.nl/

Dank aan Dorothée voor dit verslag !!

de kwetsbare Eik

Hoewel ik intenser contact kreeg met de bomen in de Drunense Duinen lukte het me nog niet direrct dat contact ook te maken met alle bomen uit mijn tuin. De Lijsterbes en de Els waren wel te berijken maar de Eik ... nee geen toegang.

Maar toen werd het voorjaar ...
hij liet zijn oude blaadjes van vorig jaar vallen
en uit verse knopjes kwamen verse blaadjes
en deze blaadjes zijn zo zacht, licht doorschijnend 
en toen .. was er contact  !!!
zo zacht zo lief zo kwetsbaar zo ontroerend

ik voelde me vol ledig verbonden met onvoorwaardelijke liefde
ook voelde ik mijn eigen kwetsbaarheid
en tevens de kracht die daar vanuit gaat

Ik begrijp deze boom nu beter
hij heeft totaal geen behoefte aan wie of wat dan ook
hij IS gewoon Liefde
en vooral in het voorjaar
bied hij gelegenheid ff hoi hallo lief te zeggen
nu we vriendjes zijn voel ik ook op andere momenten even een liefdevol 


Hallo !!

Het ontstaan van "Bomen met het Bos"

Voor een workshop met Orna Ralston ging ik nog een keer terug naar het opleidingscentrum Mirre inValthe. 
Daar ontmoette ik de bijzondere vrouw Chrisan Laarman. Ze vertelde me wat natuur ervaringen van haar, ze leek wel een natuur medium !  Ik vertelde haar kort over mijn rondje bos. 
Weer thuis vroeg de Oude Eik me haar uit te nodigen.  
Een aantal weken later kwam ze naar me toe.
Ze is kunstenares en schrijfster. Zij schreef deze bomen wandeling uit en moedigde me aan het verzoek van de bomen uit te voeren. 
Zo ontstond  "Bomen met het Bos ". 

Een uitnodiging van de Bomen 

Soms ontmoet je een speciaal iemand,een man of vrouw waarmee je een bijzondere hartsverbinding hebt.

                                     Else is een dergelijk iemand voor mij.

Zij woont vlakbij de Drunense duinen. Een foto van een prachtige boom door haar gestuurd, voelde als een roep om te komen, naast haar persoonlijke uitnodiging om samen dit gebied in te gaan om contact te leggen met de bomen in het gebied.

Onze intentie was om op onze tocht de fijngevoelige energie/sfeer van de bomen te ervaren. En een vaag gevoel dat die ervaring er niet alleen voor ons zou zijn maar voor ieder mens die zich daar voor opent.

Met onze lunch, drinken en muziekinstrumenten (drums, fluit en belletje) gingen we op weg.

De eerste stop was bij het kapelletje van St. Hubertus, de patroonheilige van de jacht.

Het verhaal gaat dat hij oog in oog kwam te staan met een hert, het goddelijke licht in diens ogen zag, zijn pijl niet afschoot om het hert te doden en het klooster in ging. Hij zag dus het heilige van en in de natuur.

In het kapelletje stond St. Hubertus als stenen beeld in het midden, met links een gekleurd raam met Maria, die onder haar mantel mensen met verdriet en zorgen beschermde, aan de andere kant van het stenen beeld een gekleurd raam met het verhaal van St. Hubertus uitgebeeld. We hebben er een kaarsje aangestoken en een soort gebed uitgesproken; vrede voor allen en dat alle mensen weer in verbinding zijn met de energie van de bomen.

Vrede voor allen kwam voort omdat op de steen bij de ingang stond; vrede voor allen..

Langs het pad dat we vervolgden stonden 3 bomen die leken te dansen, ons uitnodigend tot kom, zie onze energie, dans met ons, voel ons; als een soort wachters van het gebied.

 We kwamen bij de eerste boom die Else me wilde laten zien. De boom van het oosten. Deze berk stelde de vraag; Kies je werkelijk voor het leven? Het was een dode berk met levende nieuwe takken uit de oude dode stam. Ongelooflijk, maar waar.

Er naderde een man, die een vriend van Else bleek te zijn.Tijdens ons gesprek, kwam naar voren dat we allemaal zoekende zijn naar transformatie. Hoe belangrijk het daarin is dat we in onszelf blijven voelen, wat waar is voor ons en wat niet.

De boom van het oosten bracht ons op de vier richtingen. In de vele tradities van waar welk element bij welke richting(oost, west, zuid of noord) geplaatst zou moeten worden, is er zeer veel variaties.

Het gaat erom ; wat voelt voor jou waar, los van welke traditie dan ook….

Het oosten is water voor mij; het ijs smelt en komt in beweging, de sappen van de aarde worden wakker, het oosten als nieuw begin, als, daar komt de zon op als dageraad. Het water spoelt al het oude weg en er kan iets nieuws ontstaan.

Het zuiden is voor mij verbonden met vuur. We genieten en gaan spelen in de zon. Vrijheid,licht en vreugde, ons innerlijk kind is altijd “vurig”; namelijk ontdekkend, vol levenskracht, nieuwsgierig . Er is een vuurkracht aanwezig die alle planten en bomen volop laat bloeien.

Het westen is verbonden met aarde. Alles in de natuur trekt zich weer in de aarde terug en bereidt zich voor op de omzetting.

Het noorden is de lucht. De boodschapper van wijsheid. Die wegblaast wat oud is en richting kan geven welke kant op te gaan. In de winter zijn alle andere elementen “stilgelegd” en is alleen lucht in staat zich te bewegen, en hoe!!

Else en ik vervolgden onze weg. Terwijl zij voelde naar welke van “haar”” bomen we nu moesten gaan, ontdekte ik een boom die me aantrok. Ik sloeg mijn armen om de stam en luisterde van binnen. De boom sprak; Ik ben de boom van the directions ( ja heel vaak wordt er in mij in het Engels gesproken). De wijze raad die ik ontving was; als je niet weet in welke richting je moet gaan, ga zitten, verbind je met mijn energie, dan leidt je intuïtie je naar de juiste richting. Voor mij was het op dat moment niet zozeer een fysieke richting, ik vertrouw(de) Else hierin volkomen ,dat zij wist welke richting te gaan; het was meer een inzicht in het algemeen voor mijn leven.

En tegelijkertijd ontstond er ook iets tussen Else en mij, dat we beiden overeenstemming voelden welke kant op te gaan.

Het gebied waar we doorheen trokken, was adembenemend. Vol met prachtige bomen, zandverstuivingen, dan weer een heuveltje op en weer een ander vergezicht.

We trokken ( of beter, we werden getrokken) naar wat Else het centrum, het midden van het gebied ervaarde. De precieze plek konden we niet vinden, het voelde aan alsof het midden, een gebiedje was in plaats van een exacte plaats.

 We genoten net van onze lunch in een soort kom, toen er een opa en oma plus kleinkind naar ons toe kwam lopen met de vraag of wij wisten waar de schat lag.

Ja, zei Else, die is hier en overal om ons heen.

De man legde uit dat ze op zoek waren via GPS naar een schat; een spel geocaching genoemd. Via een rebus worden er aanwijzingen geven voor coördinaten, die je dan intikt en je naar een plek brengen, waar in een gesloten bus/emmer, schatten liggen; kleine schatten voor kinderen en andere dingen.

Nee, zeiden we die schat hebben we niet gezien.

Ze vertrokken weer. Maar even later waren ze er weer en vonden nog geen drie meter van ons vandaan de schat…!

De woorden van Else waren blijven hangen; we zaten hier inderdaad omringd door allemaal schatten; de bomen met hun wijsheid. Ik schreef vlug een brief met een uitnodiging om op zoek te gaan naar nog een “schat”. Want zitten onder een boom is fijn. Misschien voel je je gesterkt door de boom. Misschien fluistert de boom je wat in. Volg je gevoel en zoek in de buurt een boom die je aantrekt. Woorden van die strekking.

En zowaar, onze brief werd door “opa” in het logboekje gelegd; een boekje dat in de bus teruggelegd werd nadat erin geschreven was wanneer de schat gevonden was en wat meegenomen werd om in een volgende gevonden schat te leggen.

Wat wonderlijk. Op een manier die we nooit hadden kunnen bedenken, kregen we een kans om het contact met de bomen aan meer mensen te geven als mogelijkheid.

De bomen kregen een kans door en voor de schatzoekers…

We kwamen daarna uit bij de spiraal die Else samen met anderen gelegd had. We hadden er van te voren nog een gesprek over gehad omdat één van de mensen gezegd had dat de spiraal leidde naar een zwart gat waar alle niet verteerbare resten van de bomen heen konden gaan. Ik was het er niet mee eens. Zwarte gaten zijn naar mijn informatie, plekken die gebruikt worden door niet zulke prettige energieën, die zwarte gaten hebben gecreëerd om zichzelf in stand te houden nadat ze geconfronteerd werden dat hun energie eindig was doordat ze zich afgesneden hadden van de oerbron van God en ze zich moesten gaan voeden met energie van andere systemen.

Op de plek zelf, zag ik een andere wereld in mijn geestesoog, een wereld vol water, met watervallen en alles was groen.

Dit herinnerde Else aan haar beeld van toen ze de spiraal legde; ze had toen gezien dat het centrum van de spiraal niet een zwart gat was, maar een poort voor de bomen om naar de bomenhemel te kunnen. Wauw. Ontroering bij ons beiden.

In stilte ( en mijn diep gevoeld respect voor haar trouw aan zichzelf) liepen we naar de Boom van het Verborgen Weten. Op onze weg er naartoe, kwamen er 4 hertjes op onze weg. Rank en lenig renden ze in eerste instantie weg, maar toen we stilhielden, konden we even goed kijken naar deze prachtige dieren.

Door de ontmoeting met de prachtige Boom van het Verborgen Weten kon ik niet anders dan stil worden. Alleen al de enorme vorm; alleen al de stam was zo breed dat je die niet alleen kon omarmen, de takken nog wel. We gingen in de boom zitten. De Boom voelde als een veilige plek. Het was deze boom geweest die als foto door Else aan me gestuurd was. De boom vertelde dat het niet ging om hem/haar, maar dat de roep naar mij voor het hele gebied geweest was. Dat in het samen delen en (h)erkennen van onze ervaringen(die van Else en mij) we het mogelijk maakten, dat bomen hun informatie aan meerdere mensen konden geven.

Toen was het tijd voor de Boom van harmonie tussen het mannelijke en vrouwelijke. Met een sterke seksualiteit .  Else leerde me het zien ; welke stam is het vrouwelijke en welke mannelijke. De boom begon als een stam, splitste zich daarna in twee stammen. We drumden en zongen.

Heerlijk om bij het diepe verlangen van gelijkwaardige partnership te komen. Dank je wel.

Samen met Else kreeg ik een aanwijzing hoe ik bij mij in Assen zo’n zelfde energie kon vinden in het bos vlakbij.

En na al deze ongelooflijke geschenken, liet Else me kennismaken met haar beste vriend; berk 4.. Ik vroeg toestemming aan haar om deze prachtige berkvriend te mogen omhelzen.

Schoorvoetend deed ik het. Het was alsof ik een echte vriend omarmde. Ik sloot mijn ogen en voelde me geborgen, gezien, alsof ik daadwerkelijk omarmd werd door mijn beste vriend.

Deze berk had haar in eerste instantie behoorlijk geconfronteerd met haar pijn. Hij was er om haar die pijn te laten helen. En omdat zij dat gedaan heeft, kon ik zonder confrontatie genieten van de liefde. Weer werd mijn respect en liefde voor haar verdiept, wat een werk en toewijding had ze al gebracht in dit gebied en met de bomen.

Zij, en zoveel andere mensen, die in en met de natuur werken, worden niet gezien in hun werk, want het werk ligt op een onzichtbaar vlak, althans onzichtbaar voor de meeste mensen.

  

Toen mocht ik kennis nemen van de Boom van Golvende Liefde. Wat een liefde, toen ik deze boom omarmde. Ik wilde checken wat het verschil was van deze boom met andere bomen in de omgeving, Het bleken allemaal bomen te zijn met een aspect van liefde; trouw,vrede enz. Echt een plek om mensen mee naar toe te nemen om kennis te maken met het gevoel van hoe liefde tot en met een boom zou kunnen voelen.

Huiswaarts, met een groot gevoel van dankbaarheid. Dankbaar dat de bomen me verwelkomd hebben, dat we konden delen, de magie en synchroniciteit vanuit onze intentie konden ervaren.

Een sprookje was het.

Met Harte Dank aan Chrisan voor dit verslag !

Chrisan is te vinden op facebook 
of te bereiken via mail : chrisanlaarman@tiscali.nl

4 soorten bomen

Bomen met Bos 
is in 4 verschillende vormen van Bomen in te delen : 

Sinds 2016 bestaat mijn bedrijfje Vierrond niet meer. De informatie op deze blog vind ik nog steeds belangrijk om te delen. 
De Natuur wezens zoeken nog steeds contact met ons. Ik ben nog steeds bereid een ieder welke de wens heeft contact te maken met de Natuur wezens maar hier hulp bij nodig heeft te helpen. Misschien helpt het al deze blog te lezen. Neem anders contact met mij op dan prikken we een datum.

1 :   - Landschap shiatsu / landschap heling   

met een kleine groep gaan we het gebied in
met de vraag waar en wat we mogen doen.

Bij Landschap shiatsu ga ik ervan uit dat een landschap het fysieke lichaam vormt van Moeder Aarde.  Dit lichaam is vergelijkbaar met ons eigen lichaam.

Leylijnen en knooppunten zijn de hoofd meridianen. Het landschap heeft echter ook een veel fijner netwerk van energie banen en kent ook een soort chakra’s en bronpunten.

Het is op dit deze fijne energie banen dat ik de landschap shiatsu toepas.  

De Heling heeft niet altijd de vorm van lijnen lopen. Soms tref ik een punt waar een mandala  of bloem patroon ligt. Door deze vorm te lopen lijkt het meer op een dans.

Ook krijg ik af toe de vraag naar een kleur, een klank of een lied. 

meer informatie zie : landschap-shiatsu

meer info shiatsu  :
ik volgde de drie jarige beroepsopleiding TCM - Shiatsu Therapeut aan het O.O.G te Rotterdam en behaalde mijn diploma in 2001. Deze school bestaat niet meer. 
link naar een vergelijkbare opleiding : shiatsu-massage.nl 
link naar mijn visie op gezondheid :  gezondheid

2: - Kennismaken,  ont- moeten en ont- dekken.

In de praktijk bleek het niet voor iedereen eenvoudig aan te sluiten met landschap shiatsu. Ik kwam  daardoor op het idee om de fase ervoor te delen.
Om de onzichtbare kant van de natuur te kunnen waarnemen heb je echt geen zeer bijzonder zintuig nodig.  Ik ben ervan overtuigd dat iedereen dit kan.

Misschien niet direct.  Ik noem dit ook wel ons verborgen weten. Dit weten is niet verborgen in de vorm van verstopt, maar in de vorm van verdekt achter onze beperkende gedachten. Als je wilt kun je deze ont – dekken. 

  

 Met een kleine groep gaan we het gebied in.
Het enige wat je hoeft te doen is voor jezelf de mogelijkheid open te houden dat alles bezield is.

meer info zie : ont-moeten-en-ont-dekken.


3:  - Natuur klank - Hart zingen – Healing Voice

Tijdens het geven van Landsschap shiatsu wordt ik vaak gevraagd klank te maken, of een mantra te zingen.

Ik kwam op het idee om dit als apart element aan de Duinen te geven. Vooral de plek waar recentelijk gekapt is kan wel wat helende klanken gebruiken.

Deze middag bestaat uit verschillende onderdelen.  Met elkaar vinden we onze natuurlijke klank. Van daaruit gaan we het bos  toe zingen.

Op een plaats waar het heel “donker“  is zal dit lied veel lijken op een klaagzang. Op een andere plaats is een mantra welkom.  

vaak is dit de mantra  Radha soami deva devi  

Deze bezingt de Natuur spirits. 

deze mantra beluisteren : www.youtube. 

Deze activiteit verbind ik graag met het project healing voices :

Het project 'Healing Voices'

Samen zingen
Healing Voices is een project dat mensen wil samenbrengen en verenigen om overal (in steden, op pleinen, in kerken en tempels, op krachtplaatsen in de natuur of in de intieme huiskamer) over grenzen heen samen klanken te maken en te zingen vanuit het éne Hart.

www.healingvoices.be

zie ook bericht : natuur-klank-hart-zingen-

4: -  inzicht wandeling - zelf heling. 

Hierbij ga je alleen met mij op stap door het gebied bij de steeg erf . Je hebt een vraag, een vaag iets of een probleem waar je maar steeds op vast loopt. Je bent bereid dit te delen met de bomen en stelt je open voor hun antwoord.

Een vriendin die mee ging bomen 
verwoorde het zo :

 Ik ontdekte vandaag dat ik wijsheid in me heb

Dat ik al veel weet, maar dit nog niet werkelijk durf te voelen.

Dat een steen behulpzaam kan zijn bij het maken van een keuze.

Dat grenzen stellen en liefde durven voelen mijn hoofdthema`s zijn.

Dat mijn lichaam vaak beter weet wat ik voel dan mijn hoofd

Dat kracht in zachtheid hetgeen is waar ik naar streef

Else had een goede vraagstelling vond ik. Een juist evenwicht tussen aanmoedigen en terugtrekken. Uiteindelijk ontdekte (voelde) ik het allemaal zelf.
 voor het hele verslag zie  :   zelf-heling

Deze manier van Bomen kan therapeutisch worden. Je gaat zo diep als je zelf wil, kan en goed voor jouw voelt. Mijn vaardigheden als energetisch therapeut (opleiding Mirre Valthe ) kan ik hierbij inzetten.
Wil je meer info betreffende deze opleiding zie :   opleidingscentrum-mirre.nl    (dipl 2007)

Dus : 

We gaan het gebied in met een vraag of een intentie. De aandacht liefdevol gefocust in het Hart. Ik weet dus nooit van te voren of, hoe en wat er gaat gebeuren. Afstemming en overgave de rest gaat van zelf.  De 4 soorten zijn dus een vrije indicatie om de intentie duidelijk te zetten. Daarna laat ik het los, het kan altijd anders worden !          Ik ervaar het werken met lanschap heling  als een zeer gevarieerde bezigheid waar ik heel blij, vrolijk en gelukkig van wordt.  Dankbaarheid in Overvloed .

NAMASTE 

Ga je mee, Bomen met Bos ????

kijk in de agenda voor wanneer en wat vierrond.agenda

En : 

Bomen met het Bos is ook toe te passen in een tuin.Een vriendin nodigde me uit naar haar toe te komen.
Ik vond het heel spannend want de Bomen in de Duinen die ken ik, en zij kennen mij, communicatie ontstaat doorgaans vrij snel en helder. Maar deze bomen zijn onbekend ! 
Aan het einde van de middag keek ik tevreden terug. ik vond dat het verrassend goed was gegaan, de plek gaf duidelijk aan waar energie blokkeerde, welke struik belangrijk is voor het geheel en graag wat meer ruimte kreeg. Ik vond het heerlijk was om zo samen door haar bos te struinen !

het hele verhaal lezen ? 
zie : tuin-in-zeeland 

Boom Berk 4

Ik heb iets met vier. Maar eigenlijk is dat een ander verhaal. Dit verhaal gaat over een Berk,  hoe Berk in mijn leven kwam en hoe dat mijn leven veranderde.
Het begon eigenlijk in de zomer van 2009. Natuur monumenten gaf in de media aan dat er komende winter gewerkt zou gaan worden aan het herstel van het zand in de duinen. al sinds ik in Drunen woon is het natuur gebied mijn plek. Voor ik me thuis voelde in Drunen zelf, en ons huis (dat duurde even), maar in de duinen was het gelijk goed. Ik ben dankbaar voor de vele giften die ik mag ontvangen. Als ik een trommelstok nodig heb, vind ik een boom die hem mijn schenkt, voor een dromen vanger voor de baby van een vriendin vind ik een houtje kaboutertje. En nu was het of ik door de duinen gevraagd werd me in te zetten tijdens deze herstel werkzaamheden. Ik hoorde de vraag, maar eigenlijk voelde ik me niet aan gesproken. Een soort van knorretje (van poeh beer ) syndroom : wie IK ????  Zeker toen ik hoorde dat er energetische metingen werden verricht, en wat zou ik nou kunnen doen ?



Die winter werd er hard gewerkt in de Duinen en in het bos bij de Klinkert tot voorbij Fellenoord. Wanneer ik er kwam dacht ik dat ik gek werd. Ik hoorde stemmen, zag schimmen en werd heel verdrietig. Toen begon ik ook nog te dromen. Ik droomde herhaaldelijk over een boom. In deze droom kon ik hem duidelijk voor me zien, het was een berk. Hij wenkte me met zijn takken en riep me. Het duurde enkele weken voor ik deze droom serieus nam. Tot ik er niet meer omheen kon doordat deze droom zo indringend werd dat het me niet meer los liet.
Toen ik het bos in ging om hem te vinden, kon ik voelen welke richting ik op moest lopen. Ik kwam uit op een open plek met een heuveltje en een omgevallen boom. Ik wist dat de boom die riep hier vlak bij stond maar vanaf daar kon ik niet meer voelen hoe verder. Ik besloot het een paar dagen later  nog eens te proberen nu vanaf een andere ingang van het bos. Ik kon weer voelen welke kant op en liep dwars door stukken bos heen tot ik tot mijn verbazing weer op het zelfde open plekje uit kwam. Een paar dagen later nog eens nu liep ik eerst naar het zand om vandaar uit te starten. Weer liep de tocht dwars door het bos om me weer op die zelfde open plek te brengen. Die plek kon ik nu feilloos vinden vanaf de ingang waar ik het liefste start. Ik besloot die open plek als meditatie plek aan te houden en daar ieder week minstens één keer naar toe te gaan. Een paar weken bracht ik zo door. Later zou deze plek opnieuw belangrijk worden. Deze plek heb ik  "de baarmoeder" genoemd, achteraf logisch dat ik daar eerst naar toe moest. 


Op een dag kwam ik weer voor meditatie op de open plek en voelde ik dat ik verder mocht gaan. Ik liep. Het was maar een klein stukje. Toen ...
Magisch was het moment dat ik voor een boom stond met het gevoel : “ dit is um “. 
Toch was ik sceptisch, er zijn zo veel bomen hoe kan ik nu weten dat dit echt de boom is die mij roept ?
Als antwoord viel mijn oog op een beschadiging op zijn bast. Zijn buurman was gekapt en waarschijnlijk had de machine zijn bast even geraakt.
4 staat er in zijn bast gekerfd. 
4 het staat er echt !!
( Het getal vier is voor mij al heel lang belangrijk, al vanaf 2001 dat ik mijn shiatsu praktijk startte heb ik deze vier genoemd )

Het begin verliep wat moeizaam. Mijn denken vond dit contact lastig. Ik kan niet snappen hoe ik met een boom kan praten. 
Ik vroeg het Universum "en nu ? " 
Als antwoord vond ik in mijn mailbox een uitnodiging voor een workshop met pa Dave, een man die is opgeleid in de Maori traditie. Communicatie met de natuur was het onderwerp. Daar werd me duidelijk dat het feit dat ik het roepen van deze boom had gehoord, dat ik hem bovendien kon vinden, dat is communicatie. Zo eenvoudig gaat het !!


Vanaf het begin voel ik heel verbonden met deze boom. Hij voelt als een echte vriend.
Anders dan met mensen die ik nieuw leer  kennen, dan ontstaat aan het begin vaak een aftasten door uit wisseling van oppervlakkige onnozelheden. Bij deze ontmoeting voelde ik me meteen diep geraakt en herkent. Of hij meteen zijn groene vinger op mijn zwakke plek legde. Bijzonder vond ik dat ik daarbij ook direct inzicht kreeg, en hulp bij dat los te laten. 



Na mijn vraag : "hoe werkt het dan deze vorm van communicatie " vond ik het boek : " Het hart als zintuig , hoe planten hun geheim onthullen van Stephen Harrod Buhner. " 
Het eerste hoofdstuk van het boek geeft technische uitleg over de HOE.
Het hoe kon ik goed begrijpen, ik heb vroeger op het MIR gezeten. Het Maritiem Instituut de Ruyter of wel de  Hogere Zeevaartschool in Vlissingen de opleiding tot Radio Officier. Communicatie met natuur gaat op dezelfde manier als ik toen op school geleerd heb. We zijn zelf zender en ontvanger en de plant / boom of dier reageert op wat we uitzenden. In plaats van radio golven werk ons lichaam met elektromagnetische golven. Het Hart functioneert als oscillator en de hersenen functioneren dan als vertaler.


In dezelfde periode dat ik deze boom vind en mee leer communiceren krijgt mijn man ontslag. Ik leg het dilemma voor aan het bos. Ik voel dat dit belangrijk is, ik ben bereid te doen wat me gevraagd wordt, maar ...
ik heb wel een gezin, en we hebben eten nodig en een huis om in te wonen. 
Als mijn man snel werk vind en voldoende verdient kan ik dit blijven doen, anders ben ik genoodzaakt ook werk voor geld te zoeken.
Het ongelooflijke gebeurde, in deze tijd !! Binnen twee maanden had man lief een goede andere baan !  Dank U, Dank U, Dank U !!!!!


Met Samhain in de herfst ontstond een tweede belangrijke locatie in de Drunense Duinen, toen heb ik met een deel van de medecursisten van de workshop van pa Dave de spiraal in het zand gemaakt. 
Een onderdeel van die workshop was het maken van een spiraal in het bos daar, we kregen uitleg over de werking van een dergelijke spiraal en zijn krachtige Hemel / Aarde verbinding. Via mijn boomvriend kreeg ik de vraag er ook één in de duinen te maken.




Die winter groeide er meer vriendschappen met nog weer andere bomen en dat groeide uit tot een rondje ... Mijn rondje bos.  
zie het verhaal :  mijn-rondje-bos

Het is heel verleidelijk is om het maar een beetje stiekem te doen. Niet over praten, de mensen zullen het wel raar vinden wat ik doe. 
De opdracht van berk 4 is echter heel duidelijk. Kom hier mee naar buiten !
Ik vind ook steeds meer schrijvers die al over dit onderwerp hebben geschreven, en mensen die ook van alles voelen in de natuur.


Nog voor ik mn boom gevonden had "voelde" ik het als opdracht om contact te zoeken met de boswachter en te vragen en vertellen over dit alles.  Het leek of ik toestemming van de baas van het gebied nodig had , of dat belangrijk was. Deze contacten verliepen heel positief en goed, zodat ik ruim vóór de werkzaamheden bij Waalwijk / roestelberg  een rondje met boswachter heb gelopen en uitleg kreeg wat er zou gaan gebeuren. Zo kon ik voor zo ver nodig het gebied op de hoogte brengen.
Hier komen apart nog een aantal verhalen van op de blog te staan.

Natuur klank - Hart zingen – Healing Voice

Tijdens het geven van Landsschap shiatsu wordt ik vaak gevraagd een klank te maken, of een mantra te zingen.

Ik kwam op het idee om dit als apart element aan de Duinen te geven. 
Vooral de plek waar recentelijk gekapt is kan wel wat helende klanken gebruiken.

Deze middag bestaat uit verschillende onderdelen. 
Met elkaar vinden we onze natuurlijke klank. 
Van daaruit gaan we het bos  toe zingen.

Op een plaats waar het heel “donker“  is zal dit lied veel lijken op een klaagzang. 
Op een andere plaats is een mantra welkom.  

vaak is dit de mantra  Radha soami deva devi  

Deze bezingt de Natuur spirits. 

Radha Soami Deva Devi

Radha Soami Sat Nam

deze mantra beluisteren : www.youtube.


De kracht van deze mantra werd me een paar dagen terug nog eens heel mooi getoond. Bij de Drie Linden is afgelopen winter op een paar plekken het landschap aangepast. De machines hebben zich recentelijk terug getrokken, maar dat geld ook nog voor de energie en de Elementalen. We keken uit over een kale lege vlakte. Kaal en leeg op alle nivo's. Aarzelend betrad ik de vlakte. En met bescheiden stem zette ik de mantra in. Gelijk begon het om heen te dansen. De lucht vulde zich met Elementalen. Ja !!! Jubelde het in mij !!! Krachtiger werd mijn stem, mijn voeten gingen dansen ..en de vlakte vulde zich ... WO   wat zal het een feest zijn om dat met veel meer mensen te doen. Dit is de intentie, de motivatie en impuls achter deze activiteit. 

Om mee te doen is zang ervaring niet belangrijk ook niet of je wel of niet goed kunt zingen.

Jouw Liefde voor de natuur en je intentie die te Uiten is voldoende.

Gelukkig ben ik niet uniek en zijn wereldwijd veel mensen hiermee bezig. 

Daarom verbind ik deze activiteit graag met het project healing voices :

Het project 'Healing Voices'

Samen zingen
Healing Voices is een project dat mensen wil samenbrengen en verenigen om overal (in steden, op pleinen, in kerken en tempels, op krachtplaatsen in de natuur of in de intieme huiskamer) over grenzen heen samen klanken te maken en te zingen vanuit het éne Hart.

www.healingvoices.be

ont- moeten en ont- dekken

Om de onzichtbare kant van de natuur te kunnen waarnemen heb je echt geen zeer bijzonder zintuig nodig.  Ik ben ervan overtuigd dat iedereen dit kan.

Misschien niet direct.  
Ik noem dit ook wel ons verborgen weten.
Dit weten is niet verborgen in de vorm van verstopt, maar in de vorm van verdekt achter onze beperkende gedachten. 
Als je wilt kun je deze ont – dekken. 

Deze dag / of dagdeel bied ik je een handreiking
contact te maken met De en Je  natuur. 
Hierbij wordt mijn eigen ervaring afgewisseld met oefeningen waarmee je zelf kunt ervaren.

Vanuit een open intentie het gebied te ont - moeten 
zijn we alert op wat er is
en stromen daar in mee.

Geen vast programma,
geen uitgestippelde route.

Laat je verassen.


Alert aanwezig  ZIJN
Bewust ZIJN
Alle zintuigen open



Dit gaat niet vanzelf !
al heel snel beginnen er gedachten op te ploppen die je afleiden
je willen doen geloven dat dit raar is 
dat je nog zoooveel te doen hebt 

meditatie kan hier een goede hulp bij zijn
voor het "winter feest voor de ziel"  heb ik een natuur meditatie training  uitgewerkt
(dit feest is een wereldwijd meditatie initiatief voor vrede op aarde)
Deze training is opgebouwd in vier onderdelen.

Namelijk : lichaam (aarde ), ademhaling, hart en ziel ( het wordt stil ).

Elke onderdeel is een meditatie op zich.
Door de onderdelen te combineren en ze gelijktijdig toe te passen ontstaat een liefdevol aanwezig ZIJN.

Waarbij je de mogelijkheid creëert voor een complexe vorm van waarneming van je omgeving. Hierbij kun je energie uitwisselen met je omgeving. 
Er ontstaat onvoorwaardelijke liefde.
De training staat op de blog benoemd met deel 1 tot en met 4.
verder is de blog gevuld met natuur inspiratie zie tabblad inhoud
van de blog : voedselvoordeziel.blogspot

Bomenwandeling - zelf heling

Een vriendin is met me wezen Bomen
ze heeft haar ervaringen van de inzichtwandeling uitgewerkt in een verhaal wat ik op deze blog mag gebruiken

Dank hiervoor Lief !!!

Bomenwandeling met Else

Start bij de berk (het oosten)

Wat zegt de berk mij vraagt Else.
Ik antwoord dat ik kracht in lichtheid en speelsheid gewaar wordt.

Verder lopend vraagt Else me, bij een splitsing van paden, welke kant ik nu uit wil. Voel maar, waar voel je mee? Ik voel met mijn buik.

Staan je voeten stevig op de aarde? Ik antwoord dat dit niet het geval is, dat ik me nogal wankel voel staan.

Voel maar met je hele lichaam welke kant je op wil gaan, welk pad je roept. Je kan dit doen door te pendelen met je lichaam; naar voren en naar achteren bewegen en dan voelen naar welke kant het neigt. Uiteindelijk kies ik een pad waar de zon lichtpatronen op de grond tovert en waar een afwisseling is van naald- en loofhout. 

Ik kies dus voor afwisseling en ook voor het sprookjesachtige, het geheimzinnige. Ook als ik alleen door de Natuur struin kies ik vaak voor de stille stukken waar weinig of geen mensen komen. Brandnetels en prikkeldraad houden me dan niet tegen.

Op het pad staan we stil en Else vraagt me welke boom me nu opvalt. Ik zie er twee. Het zijn twee dennen op enkele meters van elkaar. De ene groeit recht omhoog, heeft een dichte kruin en tamelijk duidelijke richtingen in de takken. De takken hebben een beetje de vorm van bliksemschichten. De andere den heeft een bocht in de stam en een wat opener kruin, wat fijner vertakte zijtakken. Met deze laatste boom voel ik me wel verwant, terwijl de andere boom me aan mijn man doet denken. Op deze laatste den vallen me ook de schilfers schors op de stam op. Else vraagt wat ik hierbij voel. Moeilijk onder woorden te brengen; ze doen me denken aan een soort wondkorsten, ze sluiten iets af…..

Zo komen we op de manvrouw relatie. Ik worstel hier al een tijd mee. Else suggereert dat het niet nodig is elkaar te willen veranderen, We hebben beide een belangrijke rol in de opvoeding van onze kinderen. Het gaat erom te zoeken naar manieren om met elkaar in gesprek te blijven. Ik besef dat ik al in de loslaatfase zit en schrik daar van.

Else: laat ook je liefde blijken aan je partner en vertel beetje bij beetje over al je opgekropte gevoelens. Zorg dat je in je kracht staat als je dit doet. Als je blijft communiceren kan je partner met je meegroeien.

Communiceren vanuit liefde en kracht, dat neem ik mee.

Aan de rand van een zandverstuiving eten we ons brood. Ik vertel over mijn baan, hoe ik daarin voor mijn gevoel nu helemaal ben vastgelopen..

Else adviseert me goed te blijven voelen en dat ook te uiten. Oppassen voor overhaaste beslissingen.

We gaan weer verder. Ik mag weer voelen welke kant op. Ik kies een dennenappelpaadje met een oranje gloed van afgevallen naalden. Dit paadje blijkt rond te lopen. Is dit soms symbolisch voor mijn situatie? Dat vraag ik me nu af. We kunnen nu kiezen uit twee routes. De ene blijkt bij nader inzien wat te lang voor deze middag dus het wordt “rondlopen”.

Hoe nu verder? Else laat een handvol edelstenen zien. Welke steen kan me helpen?

Eerst kies ik een rozenkwarts, maar geef deze bij nader inzien weer terug. De rozenkwarts staat voor onvoorwaardelijke liefde. Het wordt citriniet. In deze steen zie ik zowel de hemel als de aarde. Het is een oranjeachtige steen met een inwendige glinstering. Ook weer kracht (basis, aarde) en lichtheid!

Zoek nu een plek waar je bang voor bent, dat vraagt Else me op dat moment. Ik weet het vrijwel meteen. Het is de open stuifzandvlakte,vol in de zon.

 Hoe sta je?vraagt Else. Ik sta nog wankeler als eerder deze dag, moet gaan zitten. Ga maar goed zitten met je benen iets omlaag, zodat je goed kan ademen adviseert Else me.

Voel je adem maar in je buik. Ik vertel dat ik weinig lichaamsgevoel heb en daardoor ook een basisvertrouwen mis.

Waar zit de pijn vraagt Else. En dan vertel ik over mijn jeugd, alle pijn en eenzaamheid moet er nu blijkbaar uit. Waar voel je de pijn in je lichaam vraagt Else. Bij mijn hart. Er is een ruimte zegt Else. Voor en achter je hart is een halve bol, samen een ruimte voor liefde. Eerst liefde voor jezelf voelen, voor je eigen lichaam. Het liefde en vertrouwen schenken. Dit kan je stap voor stap opbouwen door dagelijks de hartmeditatie te doen.

Weer vraagt Else wat er nu zo`n pijn doet, welke pijn voel ik nu? Waar heeft het mee te maken? Opeens “weet”ik het; het zijn de uitingen van liefde die ik miste als kind. Ja, dit voel ik nu pas werkelijk en dat doet pijn.

Else zegt dat ik nu kan “verdwijnen”in de pijn, maar ik kan er ook uit. Ga naar de ruimte bij je hartchakra en adem daar rustig naar toe. En ja, het werkt, ik kan de hevige emotie van daarnet weer achter me laten. Het beeld uit de natuur, de plek waar we zaten is het puntig-stijve buntgras met daartussen een open plek van zand. Het buntgras de emotie,de pijn en het zand de ruimte van het hart, de liefde.

Ja, dat zijn dus de thema`s; grenzen stellen en liefde durven geven, zowel aan mezelf als aan anderen. Grenzen afbakenen voor mezelf en aangeven bij de ander.

Ik ontdekte vandaag dat ik wijsheid in me heb

Dat ik al veel weet, maar dit nog niet werkelijk durf te voelen.

Dat een steen behulpzaam kan zijn bij het maken van een keuze.

Dat grenzen stellen en liefde durven voelen mijn hoofdthema`s zijn.

Dat mijn lichaam vaak beter weet wat ik voel dan mijn hoofd

Dat kracht in zachtheid hetgeen is waar ik naar streef

Else had een goede vraagstelling vond ik. Een juist evenwicht tussen aanmoedigen en terugtrekken. Uiteindelijk ontdekte (voelde) ik het allemaal zelf.